Nie zawsze. Obniżona stawka lub zwolnienie wymaga spełnienia warunków, m.in. posiadania certyfikatu rezydencji i tego, by kontrahent był rzeczywistym właścicielem należności (beneficial owner). Dodatkowo spółka jako płatnik musi dochować należytej staranności – w przeciwnym razie fiskus może zakwestionować preferencję.

Najważniejsze są: certyfikat rezydencji podatkowej, oświadczenie beneficial owner, w niektórych przypadkach opinia o stosowaniu zwolnienia. Dodatkowo warto gromadzić dokumenty potwierdzające, że kontrahent faktycznie prowadzi działalność gospodarczą i jest rzeczywistym odbiorcą płatności.

Jeśli suma wypłat do jednego kontrahenta przekroczy 2 mln zł rocznie, spółka zasadniczo musi pobrać podatek według stawki ustawowej. Kontrahent może później ubiegać się o zwrot podatku. W praktyce oznacza to, że podatek jest najpierw pobierany, a dopiero potem odzyskiwany.

Płatnik musi sprawdzić nie tylko certyfikat rezydencji, ale także to, czy kontrahent prowadzi rzeczywistą działalność i nie działa jako pośrednik. Dochowanie należytej staranności to także posiadanie dokumentacji (tzw. defence file), która w razie kontroli potwierdzi, że wszystkie warunki preferencji zostały rzetelnie zweryfikowane.

Połączenia spółek zazwyczaj są neutralne podatkowo, jeśli mają uzasadnienie biznesowe. Neutralność nie jest jednak automatyczna – trzeba spełnić określone warunki, a każdy przypadek wymaga analizy

Co do zasady aport całego przedsiębiorstwa lub ZCP jest neutralny podatkowo. Jeśli jednak aport obejmuje tylko wybrane składniki majątku, fiskus może potraktować go jako zwykłą transakcję podlegającą opodatkowaniu.

Najważniejsze, by wydzielane składniki majątkowe stanowiły ZCP. Jeśli nie, urząd może uznać podział za sprzedaż aktywów i nałożyć podatek.

Tak. Jeśli urzędnicy uznają, że głównym celem była jedynie oszczędność podatkowa, mogą zastosować przepisy antyabuzywne i zakwestionować skutki reorganizacji. Dlatego ważne jest, by każda zmiana miała jasne uzasadnienie biznesowe.

Tak. Jeśli urzędnicy uznają, że głównym celem była jedynie oszczędność podatkowa, mogą zastosować przepisy antyabuzywne i zakwestionować skutki reorganizacji. Dlatego ważne jest, by każda zmiana miała jasne uzasadnienie biznesowe.

Wynagrodzenie zasadnicze z umowy o pracę podlega opodatkowaniu według skali podatkowej (12% i 32%) oraz składkom ZUS. Pracodawca jako płatnik odpowiada za prawidłowe pobranie zaliczki i składek.

Tak, ale tylko jeśli pracownik faktycznie tworzy utwory chronione prawem autorskim. Wtedy część wynagrodzenia można zakwalifikować jako honorarium autorskie i zastosować 50% koszty uzyskania przychodu.

Pracownik musi wykonywać pracę twórczą, utwory muszą być udokumentowane, a w umowie powinien być zapis o przeniesieniu praw autorskich. Część wynagrodzenia za prawa autorskie musi być wyodrębniona w dokumentacji płacowej.

Nie. Fiskus wymaga, aby rozdział wynagrodzenia był realistyczny i odpowiadał faktycznemu zakresowi pracy twórczej.

Przy kontroli ZUS lub urzędu skarbowego może się okazać, że 50% koszty zostały zastosowane niezgodnie z prawem. Skutkuje to koniecznością dopłaty podatku, odsetek, a czasem także odpowiedzialnością płatnika (pracodawcy).

Członkowie zarządu mogą otrzymywać wynagrodzenie na podstawie powołania, kontraktu menedżerskiego lub umowy o pracę. Każda z form ma inne skutki podatkowe i składkowe.

Tak, ale jest to obszar ryzykowny. Fiskus często kwestionuje takie rozwiązania, zwłaszcza jeśli usługi pokrywają się z obowiązkami zarządczymi.

Ryzyka to m.in. utrata prawa do kosztów podatkowych (gdy wynagrodzenie zostanie uznane za ukrytą dywidendę), konieczność zapłaty składek ZUS oraz osobista odpowiedzialność karno-skarbowa członków zarządu.

Nadal w praktyce zdarza się, że członkowie zarządu wystawiają faktury i rozliczają się podatkiem liniowym 19% za samo pełnienie funkcji w zarządzie i zarządzanie spółką. To rozwiązanie jest nieprawidłowe – pełnienie funkcji w zarządzie nie jest działalnością gospodarczą, lecz działalnością wykonywaną osobiście.

Należy jasno rozdzielić zakres obowiązków członka zarządu od dodatkowych usług, dokumentować umowy i ich realizację oraz unikać sytuacji, w których fakturowane są czynności stricte zarządcze.